Zawsze miej nadzieję!
Niektórzy lekarze, choć mili i empatyczni, mogą stwarzać wrażenie, że po diagnozie otępienia niewiele można zrobić. Skupiają się na diagnozowaniu i przypisywaniu leków. Często nie poruszają tematu codziennych i społecznych aspektów życia z otępieniem lub nie mówią o leczeniu niefarmakologicznym oraz wsparciu, które pomaga radzić sobie z objawami i wiążącymi się z nimi emocjami. To ważny aspekt dla osób z otępieniem, ponieważ dla większości moment postawienia diagnozy jest trudnym momentem.
Jeżeli tracisz nadzieję, pomożemy Ci ją odnaleźć!
We współpracy z osobami z otępieniem, które nas inspirują i uczą, jak dobrze żyć po diagnozie, stworzyliśmy praktyczny poradnik. Oni, podobnie jak Ty, tuż po diagnozie zmagali się z lękiem, niepewnością i poczuciem beznadziei. Niemal wszyscy stracili początkowo nadzieję.
Aby podnieść się na duchu, spróbuj:
- stosować strategie, które pomagają radzić sobie z chorobą
- spędzać jak najwięcej czasu z ludźmi, których kochasz,
- wykonywać czynności, które są ważne dla Ciebie (np. zajęcia jogi, spotkania ze znajomymi, udział w spotkaniach klubów seniora)
- zaangażować się w badania naukowe dotyczące otępień. W ten sposób działać będziesz na rzecz siebie i innych oraz spotkasz doświadczonych naukowców.
Dla jednych odnalezienie spokoju ducha było stopniowym procesem, a dla innych świadomą decyzją.
„Pogodziłem się, że jest jak jest. Chcę przejść przez to najlepiej, jak potrafię”.
Wiemy, że życie z otępieniem może przynosić wiele wyzwań i że jest to choroba postępująca. Na stronie Razem przed siebie zapoznasz się z informacjami o tym, jak najdłużej utrzymać swoje zdrowie i aktywność. Chcemy pokazać, że odpowiednie działania mogą spowolnić postęp choroby i odpowiednio przygotować Cię na jej ewentualny postęp.
